مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال

رمز ارزها علاوه بر مبادلات کریپتو و اندوختن ثروت، می‌توانند در تعداد زیادی از امور مورد استفاده قرار گرفته و هر روز هم به شیوه‌های نوین استفاده از رمز ارزها افزوده می‌شود.

مقایسه ارز فیات و رمز ارز ؛ مزایا و معایب

با وجود اینکه بسیاری از افراد از ابتدا وارد بازار کریپتو و دنیای پرهیاهوی رمز ارزها شده و از آن استقبال کردند، برای برخی دیگر سوال پیش می‌آید که رمز ارزها چه فایده‌ای دارند؟ من نمی‌توانم آن را در بانک بگذارم، از بیشتر فروشگاه‌ها نمی‌توانم خرید کنم، دقیقا چه کاری با رمز ارز می‌توانم انجام بدهم؟ پیش از بررسی زیر و بم رمز ارزها و نحوه استفاده از آن‌ها، ابتدا نگاهی به شباهت‌ها و اختلاف‌های ارز فیات و رمز ارز می‌اندازیم.

مقایسه ارز فیات و رمز ارز

ارز فیات

ارز فیات نوعی ارز است که توسط دولت قانونی اعلام شده ولی پشتوانه کالای فیزیکی را ندارد. ارز فیات نوعی پول است که بیشتر مردم جهان به طور روزمره از آن استفاده می‌کنند. با این حال، چون ارز فیات مثل گذشته پشتوانه فیزیکی مانند طلا یا نقره ندارد، ارزش آن تنها وابسته به باور و اعتبار، و استانداردی برای بازپرداخت قروض اعلام شده توسط دولت کشور است. ارز فیات از قرن بیستم که تقاضا برای ارز افزایش یافت و منابع ثابت مثل طلا و نقره کمیاب و ناپایدار تلقی شده‌اند، محبوبیت یافت.

مزایا:

• چون ارز فیات پشتیبانی منابع ثابت را ندارد، بانک‌های مرکزی می‌توانند ذخیره آن را مدیریت کنند، که به آن‌ها قدرت اقتصادی برای مدیریت مسائلی چون اعتبار، نرخ بهره و نقدینگی را می‌دهد.
• جبران رکود. ارز فیات‌ها با چاپ شدن یا نگه داشته شدن می‌توانند علیه رکودهای داخلی ضربه‌گیری کرده و به مدیریت بحران کمک کنند. اما این راه حل برای رکود در ابعاد زیاد یا رکود جهانی مؤثر نخواهد بود.
• پایداری نسبی. برخلاف طلا یا رمز ارز که ارزش‌شان با توجه به بازار متغیر است، قدرت ارز فیات نسبتا پایدار بوده ولی به قدرت دولت مربوطه، وابسته است.

معایب:

• بخاطر عرضه بی‌انتهای ارز فیات، تورم تبدیل به یک معضل می‌شود. ارزهای وابسته به منابع ثابت در طولانی‌مدت بخاطر ذخیره محدود این منابع، مثل طلا یا نقره، ثبات بیشتری خواهند داشت.

• با توجه به اندوخته ثروت و مکان در معرض مالیات بالا است.
• قابل بازخرید نیست چون پشتوانه کالای فیزیکی را ندارد.
• بسته به وضعیت دولت، در معرض ناپایداری قرار دارد. زمانی که کشوری به خوبی اداره می‌شود، بانک‌ها و ارز فیات هم عملکرد خوبی دارند. ولی اگر کشوری ضعف مدیریتی داشته یا به دلایل دیگر دچار مشکل شود، ارز فیات هم دچار مشکل شده که یعنی جمعیت وابسته به آن هم مشکلاتی خواهند داشت.
• تراکنش کند. با وجود نوآوری‌های اینترنت و تراکنش‌های سریع‌تر، تراکنش‌های الکترونیکی پول روزها طول کشیده و در معرض کارمزدهای بانک یا تأخیر بخاطر برنامه زمانی بانک‌ها هستند.
• امکان جعل و تقلب. ارز فیات‌های چاپی و چک‌ها به راحتی قابلیت جعل شدن دارند.

رمز ارز

رمز ارزها، ارزهای دیجیتالی هستند که مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین بوده و برای حفظ امنیت از رمزنگاری استفاده می‌کنند. این شیوه حفظ امنیت، امکان کنترل و تولید واحدهای مازاد و شناسایی انتقال امن دارایی‌ها را فراهم می‌کند. برخلاف ارز فیات که توسط بانک‌های مرکزی و دولت کنترل می‌شود، رمز ارزها غیرمتمرکز هستند. بیت کوین نخستین رمز ارز غیرمتمرکز موفق است که در سال ٢٠٠٩ ظهور کرد و تعداد زیادی کتاب آموزش بیت کوین در سرتاسر جهان به چاپ رسید. با پیشرفت و گسترش خرید و فروش بیت کوین ، هزاران رمز ارز دیگر که آلتکوین نامیده می‌شوند و توکن های دیگر ساخته شدند.

مزایا:

• رمز ارزها به تعداد و حجم مشخصی ایجاد می‌شوند که مقدار پول را کم کرده و از تورم جلوگیری می‌کند. بانک‌های مرکزی یا دولت امکان چاپ و تولید پول به مقدار دلخواه دارند که ممکن است منجر به تورم شدید بشود.
• دسترسی جهانی. چون رمز ارزها غیرمتمرکز هستند، در هر جایی در جهان قابل دسترس هستند و محدود به افرادی که به بانک ها دسترسی دارند، نیستند.
• تراکنش شفاف. یکی از اصلی‌ترین مزایای رمز ارزها این است که زمانی که تراکنشی رخ می‌دهد، به لطف دفترکل یا لجر باز بلاک چین، این تراکنش ثبت، شناسایی، غیر قابل بازگشت و غیر قابل تغییر می‌شود.
• به راحتی قابل مالیات‌گذاری نیستند.
• انتقال ساده. میزان ارزی که فرد می‌خواهد انتقال بدهد بی‌انتهاست و تقریبا در لحظه انجام می‌شود.
• غیرقابل جعل. توکن‌ها و سکه‌های دیجیتالی بخاطر ذات غیرمتمرکزشان، در بلاک چین شناسایی شده و قابل جعل نیستند.
• نبود کارمزد بانک. بانک‌ها کارمزدهای مختلفی برای کارهای گوناگون مانند کارمزد انتقال، نگهداری ماهیانه، هزینه انصراف، کارمزدهای بانک‌های جهانی و جریمه برداشت مازاد، دریافت می‌کنند. رمز ارزها گاهی کارمزدهای کمی برای انتقال برای هزینه‌های شبکه دریافت می‌کنند.

معایب:

• ارزش رمز ارز مستقیما وابسته به میزان تقاضای آن است و قابل کنترل نیست.
• هنوز شهرت ندارد. چون هنوز بیشتر مردم متوجه نحوه استفاده از رمز ارزها نیستند، بنابراین تعداد زیادی از مردم با آن کار نمی‌کنند و بیشتر کسب و کار‌ها هم آن را برای پرداخت قبول نمی‌کنند. بنابراین استفاده از آن هنوز محدود است.
• در معرض فعالیت‌های مجرمانه قرار دارد. با وجود تازگی رمز ارز ها، قوانین و مقررات برای جلوگیری از اقدامات مجرمانه در این بازار در حال شکل‌گیری هستند. پیش از اضافه شدن قوانین KYC (مشتری‌ات را بشناس) به صرافی‌های رمز ارز، فرار از دستگیری برای مجرمان متقلبان آسان بود چون انتقال‌ها قابل پیگیری یا متصل به هویت واقعی نبودند.
• ارزش انتزاعی. رمز ارزها چون توسط بانک مرکزی یا دولت کنترل نمی‌شوند، ناپایدار بوده و ارزش آن‌ها به شدت متغیر است. بعضی از افراد این جنبه از رمز ارزها را دوست دارند چون امکان تجارت پرمخاطره، پربازده را فراهم می‌کند، درحالی که دیگران دارایی‌های باثبات را ترجیح می‌دهند.
• در معرض دستکاری بازار هستند. طرح‌های “پامپ و دامپ” و مبادلات داخلی، بخاطر ذات مخفی و پرایوت انتقال‌های رمز ارزها به سختی قابل پیگیری هستند.

چگونه از رمز ارز ها می‌توان استفاده کرد؟

رمز ارزها علاوه بر مبادلات کریپتو و اندوختن ثروت، می‌توانند در تعداد زیادی از امور مورد استفاده قرار گرفته و هر روز هم به شیوه‌های نوین استفاده از رمز ارزها افزوده می‌شود.

کنید. سرمایه گذاری در مراحل اولیه استارتاپ‌ها با وجود رمز ارزها راحت‌تر شده و موانع را برای ورود سرمایه‌گذاران جدید کمتر می‌کند.
• پول را بدون بانک و کارمزدهای جهانی در دنیا بفرستید. روزانه پیشرفت‌های جدیدی ایجاد می‌شود که به میلیون‌ها نفر امکان دسترسی به دارایی را بدون مراجعه به بانک می‌دهد. این مسئله، راه حل مهمی برای بیشتر جمعیت فقیر یا حاشیه‌ای در جهان است.
• برای سفر برنامه‌ریزی کنید. صنعت گردشگری بخاطر ذات غیرمتمرکز جهانی رمز ارزها، یکی از بزرگترین متحدهای این بازار است. شرکت‌های مستقل گردشگری زیادی مثل CheapAir، Destina و Crytorcibs رمز ارزها را برای پرداخت می‌پذیرند، که امکان رزرو مکان به گردشگران می‌دهد. شما حتی می‌توانید برای سفر به فضا هم برنامه‌ریزی کنید!

• فرصت‌های بازاریابی. با وجود شرکت‌های تازه زیاد، تولید محتوا و صنعت بازاریابی بیشتر وابسته بازار رمز ارز می‌شود. شرکت در برنامه‌های Airdrop یا Bounty به مردم فرصت درآمدزایی در فعالیت‌های بازاریابی مشترک را می‌دهد.
• خرید کنید. فروشگاه‌های آنلاین شروع به پذیرش رمز ارز برای پرداخت کرده و برخی فروشگاه‌های بلاک چین در قبال کالا و خدمات، فقط رمز ارز می‌پذیرند.
• بازی کنید. بازی‌های آنلاینی که از رمز ارز استفاده می‌کنند در اوج هستند، برخی حتی به بازیکنان امکان تبدیل پول بازی به ارز فیات یا انواع دیگر پول را می‌دهند.
• خانه بخرید. معاملات املاک یکی دیگر از صنایع پیشرو در همکاری با بازار رمز ارز است. شراکت و بهسازی هم دیگر گزینه‌های موجود برای بسیاری از شرکت‌های توکن هستند.

برداشت آخر

ارز فیات و رمز ارز هردو به یک اندازه کاربرد دارند. هردو برای تبادل، خرید کالا و خدمات، اعتبار، ذخیره و انتقال به کار می‌روند. هردو وابسته به فاکتورهای اقتصادی بوده و با توجه به این فاکتورها، افزایش یا کاهش می‌یابند. هیچکدام پشتوانه کالای فیزیکی ندارند، بلکه ارزش آن‌ها وابسته به مقدار و اعتباری است مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال که در عرضه و تقاضا دریافت می‌کنند. هیچکدام مدت زیادی از حضورشان نمی‌گذرد.

همانطور که برای ارز فیات زمان برد تا پایدار شده و شناخته شود، رمز ارزها هم در مرحله جنینی بوده و با یادگیری نحوه کارکرد آن‌ها توسط مردم، انتظار می‌رود که رواج بیشتری پیدا کنند. هرکدام مزایا و معایبی دارند ولی میزان فرصت‌های ایجاد شده توسط سیستم مالی غیر متمرکز، کم نیستند. کریپتوکارنسی شاید انقلابی است که جهان آماده آن نیست، ولی به آن احتیاج دارد.

ارز فیات Fiat چیست؟

ارز فیات(Fiat) یا پول فیات به عنوان پول قانونی شناخته می شود که ارزشش را از دولتی که آن را صادر کرده است می گیرد. پول فیات شامل پول کاغذی و سکه بوده و ارزش ان همانطور که گفته شد توسط دولتی که آن را چاپ می کند مشخص می شود. واژه فیات از یک واژه لاتین به همین نام گرفته شده است. کشورهای جهان از پول فیات به جای مبادلات پایاپای و کالای فیزیکی برای ارائه خدمات خرید کالا، سرمایه گذاری و سپرده گذاری استفاده می نمایند. ارز فیات را می توان جایگزین مناسبی برای استاندارد طلا و پول کالایی در نظر گرفت.

درواقع fiat یک ارز دولتی است که توسط کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتیبانی نشده، بلکه ارزشش از طریق رابطه بین عرضه و تقاضا و ثبات دولت صادرکننده، نشأت می گیرد. اکثر ارزهای کاغذی مدرن ارزهای فیات هستند، از جمله دلار آمریکا، یورو، پوند و دیگر ارزهای مهم جهانی. ارز فیات به بانک های مرکزی کشورها امکان کنترل بیشتری بر اقتصادشان می‌دهد، زیرا آن ها می توانند مقدار چاپ پول را کنترل کنند. ارزهای فیات فقط دارای ارزش هستند و دولت این ارزش را حفظ می کند. هیچ ابزاری برای تأمین پول به خودی خود وجود ندارد.

یکی از مخاطرات اصلی که پول های کاغذی مانند دلار دارند این است که کشورها در چاپ و عرضه آن ها زیاده روی کرده و باعث ایجاد تورم در اقتصاد شوند.

منشأ پیدایش پول فیات

انسان ها قبل از آن که سیستم اقتصاد به صورت امروزی و به طور پیچیده ای شکل گرفته باشد، در ابتدا چیزی به عنوان پول نداشتند. برای تبادل بین یکدیگر از کالا استفاده کرده و کالایی را با کالای دیگر بدون در نظر گرفتن ارزش کالا و تنها براساس نیازشان، مبادله می کردند. به این سیستم مبادله کالا با کالا یا پایاپای گفته می شد. با گذشت زمان و آزمون و خطای سیستم های مختلف مبادله، انسان ها به سیستم سکه طلا و نقره روی آوردند. اولین نمونه سکه ضرب شده در تاریخ ۶۴۰ پیش از میلاد در آناتولی غربی ضرب و مورد استفاده قرار گرفت. با گذشت زمان مردم به مبادله با سکه های طلا و نقره اعتماد کرده و از آن برای داد و ستد استفاده کردند.

اما سابقه اولین چاپ پول فیات به کشور چین باز می گردد که در آن زمان قابل تبدیل به واحدهای پولی دیگر از جمله نقره، طلا و ابریشم بود. در قرن ۱۳ سیستم ارز فیات توسط امپراطوری مغول راه اندازی شد، سیستم پول فیات در قرن ۱۷ وارد قاره اروپا شده و در کشورهای دیگری همچون هلند و سوئد مورد استفاده قرار گرفت. اما از آنجا که سیستم فیات در کشور سوئد با شکست مواجه شد، استاندارد نقره را جایگزین آن کردند. کم کم سیستم ارز فیات به فرانسه نو و همچنین مستعمرات آمریکای شمالی رسید و از این سیستم ارزی برای مبادلات و انتقال دارایی در معاملات استفاده شد. ایالات متحده آمریکا که در ابتدای قرن بیستم مجددا سیستم کالایی را جایگزین پول فیات کرده بود و از سال ۱۹۳۳ به بعد مبادله طلا با پول های کاغذی را متوقف کرده بود، نهایتا در سال ۱۹۷۲ میلادی، (همزمان با ریاست جمهوری ریچارد نیکسون)، با کنارگذاشتن استاندارد طلا از پول فیات برای سیستم پولی خود استفاده کرد.

آنچه که باعث اهمیت ارزهای فیات در جهان شد این بود که دولت ها و بانک های مرکزی به واسطه این ارزها سعی کردند اقتصاد خود را از بدترین اثرات طبیعی توسعه و رکودهای چرخه تجاری محافظت کنند.

تفاوت پول کالایی با پول فیات در ارزش ذاتی آن هاست. پول کالایی دارای ارزش ذاتی بوده و ارزش ذاتی خود را از موادی که از آن ساخته شده است، مانند سکه های طلا و نقره می گیرد. در مقابل پول Fiat فاقد ارزش ذاتی است. ارزش پول فیات از وعده دولت صادرکننده اش نشات می گیرد.

دلیل شکل گیری ارز فیات بدون پشتوانه چه بود؟

با اینکه سیستم استاندارد طلا توانسته بود بسیاری از مشکلات معاملات تجاری را حل کند و از سوی دیگر هر کسی نیز می توانست به راحتی پول های خود را به طلا تبدیل کند و تجار و بازرگانان از آن برای مبادلات بین المللی استفاده می کردند و با تمام مزیت های دیگر سیستم استاندارد طلا، این سیستم نتوانست ماندگاری خود را حفظ کند. آنچه که به عنوان دلایل عدم ماندگاری سیتم استاندارد طلا عنوان می شود، عبارتند از:

• معدن های جدید طلا به شدت کمیاب شدند.
• مردم طلاهای خود را احتکار کردند و به کمبود آن دامن زدند.
• نرخ طلا که در ابتدا به صورت نرخ ثابتی تعریف شده بود اجرا نشد و به این دلیل نرخ طلا به صورت محاسبه ای باقی ماند.
• با شروع جنگ جهانی ذخایر مالی کشورها با کمبود مواجه شد.

در کنار این عوامل از آنجا که کار با این سیستم نیز به مرور سخت شد، سیستم استاندارد طلا در دهه ۸۰ میلادی از بین رفته و پول های بدون پشتوانه جایگزین آن شد.

مزایای استفاده از پول فیات چیست؟

1. مقرون به صرفه بودن و نیاز به هزینه کمتر برای تولید پول فیات
2. کمبود و نبود ذخایر طلا روی آن اثر ندارد
3. انعطاف پذیری پول فیات در بحران های اقتصادی
4. در اختیار قراردادن قدرت زیاد به دولت ها و بانک های مرکزی در ارزهای فیات با اقتصاد قوی
5. پول فیات اگر بتواند نقش های مورد نیاز اقتصاد یک کشور (یعنی نقش ذخیره ارزش، ارائه حساب عددی و تسهیل مبادله)، را در واحد پولی خود ذخیره کند، می تواند به عنوان یک ارز خوب عمل کند.
6. از پول فیات می توان در مبادلات بین المللی استفاده کرد. چراکه تبدیل به واحد پول تجاری شده است.
7. عرضه پول فیات توسط بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شود (برعکس رمزارزها)و دلیل آن هم این است که پول فیات مانند طلا یک منبع کمیاب یا ثابت نیست. این کنترل عرضه به دولت ها امکان می دهد تا قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را داشته باشند.

معایب استفاده از پول فیات چیست؟

1. تورم: تورم همزمان با تولد پول فیات با آن همراه شد. به همین دلیل تورم موجب شد که آمار افراد فقیر در جامعه افزایش یابد. چرا که تورم به افرادی که حقوق ثابت دارند، ضرر زده و موجب کاهش قدرت خرید آنها می شود.
2. افزایش بیش از حد نقدینگی: زمانی که حجم نقدینگی با میزان تولید کالا و خدمات متناسب نباشد، اعتبار پول های بدون پشتوانه ضرر می کند. چرا که با افزایش نقدینگی، تقاضا نیز افزایش می یابد و اگرعرضه مناسبی برای تأمین این تقاضاها نباشد، تورم افزایش می یابد.
3. از بین رفتن دولت ها: با از بین رفتن دولت ها، پول های بدون پشتوانه در خطر هستند. چون دولت ها هستند که به اعتبار و ارزش پول های بدون پشتوانه کمک می کند. پس اگر دولتی در میان نباشد، ارزش پول ملی از بین خواهد رفت.
4. ایجاد حباب در پول فیات: با توجه به عرضه نامحدود آن توسط دولت ها، فرصت های بیشتری برای ایجاد حباب با پول فیات وجود دارد.
5. وابسته بودن ارزش ارز فیات به سیاست: ارزش پول فیات بستگی به سیاست های مالی و مقررات دولتی توسط دولت صادرکننده اش دارد. سیاست پولی غیرمسئولانه می تواند منجر به تورم، حتی تورم بیش از حد یک ارز فیات شود.

چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت می کنند؟

دلیل استفاده اقتصادهای مدرن از fiat انعطاف پذیری و ارائه قدرت مدیریت به دولتمردان کشورهاست که به واسطه این انعطاف پذیری می توانند ارزهای خود را مدیریت کرده، سیاست های پولی را تعیین کرده و بازارهای جهانی باثباتی را ایجاد نمایند.همچنین امکان بانکداری جزء به جزء وجود دارد. به این معنا که به بانک های تجاری اجازه می دهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان چند برابر کنند.

چه جایگزینی برای ارز فیات وجود دارد؟

امروزه تقریبا همه کشورها دارای پول قانونی (ارز فیات) هستند. با وجود اینکه شما می توانید طلا و سکه بخرید و بفروشید، اما این سکه ها به ندرت برای خریدهای روزمره استفاده می شوند و بیشتر به عنوان یک دارایی که قابلیت ذخیره سازی دارد استفاده می شوند.

حتی رمزارزهای مانند بیتکوین در دهه گذشته به عنوان چالشی برای ماهیت تورمی ارزهای فیات ظاهر شده و مورد علاقه و پذیرش قرار گرفته و از اقبال خوبی هم برخوردار بودند، نیز معنای سنتی پول و ارز فیات را ندارند.

ارز فیات و رمزارز با یکدیگر چه ارتباطی دارند؟

هر دو رمزارز و فیات، هیچ گونه پشتوانه فیزیکی مانند طلا ندارند. کنترل این ارز توسط دولت صادرکننده اش انجام می شود، در صورتی که رمزارز ماهیت دارد.

از جمله تفاوت های موجود بین این دو ارز، نحوه تولید پول های جدید در هر یک از این دو سیستم است. به عنوان مثال بیتکوین یا اتریوم نمونه هایی از رمزارزها هستند که در مقایسه با پول فیات که هیچ گونه محدودیتی ندارد، تولید و عرضه محدودی در سکه دارد.

تراکنش در رمزارزها برگشت ناپذیر بوده، در صورتی که در ارزهای فیات این‌ چنین نیست.

از دیگر تفاوت های ارز فیات با رمزارز این است که سیستم ارز فیات قابلیت مبادلات ارزی بزرگتر با نوسان کمتری را دارد. در صورتی که در بازار رمزارز این شرایط کاملاً برعکس است. این بازار بسیار پر نوسان است.

نتیجه گیری

سابقه پول فیات به قرن ها قبل باز میگردد. کشور چین اولین کشوری بود که پول فیات را چاپ و از آن برای مبادلات استفاده کرد. سیستم پول فیات در کنار تمام مزایایی که برای اقتصاد جوامع ایجاد کرد، از جمله مقرون به صرفه بودن و هزینه تولید پایین، اما دارای معایبی نیز هست که مهمترین آن تورم است. ارز فیات با رمزارز تفاوت های بسیاری دارد. از جمله اینکه ماهیت رمزارزها غیرمتمرکز بوده و توسط هیچ نهاد ثالث و یا دولتی کنترل نمی شوند.

تفاوت ارز دیجیتال با ارز فیات – ارز دیجیتال چیست؟

ارز فیات و ارز دیجیتال دو مورد از مهم ترین و معروف ترین ارزهای جهان می باشند که در کل جهان و تقریباً در تمامی کشورهای جهان از آن استفاده می شود. مردم جهان ، مخصوصاً تاجران کشورها جهت نقل و انتقالات مالی خود مجبورند یکی از این دو ارز را جهت تجارت و نقل و انتقالات خود استفاده کنند. سایت آموزشی ایتسکا با آموزش بازارهای سرمایه گذاری و معامله در این بازار ها قصد دارد بر علم و دانش هم وطنانمان افزوده و مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال آنها را جهت کسب سود در این راه یاری رساند.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات (Fiat Currency) همان پول دولتی می باشد که هیچ پشتوانه ای مانند طلا ، نقره و … نداشته و فقط از طرف دولت و بانک مرکزی آن کشور پشتیبانی می شود. ارزهای کاغذی مهم مانند دلار ، یورو و … از نوع فیات بوده و هیچ پشتوانه ای جز دولت ندارند. چاپ ارز های کاغذی فیات دست دولت ، بانک مرکزی و اقتصاد دانان کشور می باشد . چون هیچ پشتوانه ای ندارد دولت ها معمولاً در زمان کسری بودجه و … اقدام به چاپ فیات کرده و در صورت نظارت نادرست ، بجای بهتر شدن اوضاع کشور باعث افزایش تورم می شود. چون فیات بدون پشتوانه می باشد ، زمانی که کشور دچار تورم می شود ارزش پول فیات پایین می آید.

با ارز فیات دولتمردان راحتتر می تواند بر اوضاع اقتصادی کشور تاثیر بگذارند و در شرایط بد اقتصادی با اقدام های به موقع می توانند به بحران اقتصادی کشور کمک کرده و از تورم و بیکاری جلوگیری کنند. ارزهای مهم جهان مخصوصاً دلار و یورو از نوع فیات می باشند و به دلیل فیات بودنشان در سراسر جهان از آنها استفاده می شود. ولی اقتصاد دانان با توجه به اینکه می دانند چاپ بیش از حد فیات باعث سقوط اقتصادی کشورها و تورم شدید خواهد شد ؛ از چاپ بی رویه جلوگیری می کنند. از نمونه های تورم شدید در اثر پول فیات می توان به سال مالی دولت زیمبابوه توجه کرد که باعث تورم اقتصادی شدید شد.

ارز فیات

تاریخچه ارز دیجیتال

ارز دیجیتالی (Digital currency) با نام ارز های مجازی و رمز ارز ها (Cryptocurrency) نیز شناخته می شوند. از معروف ترین ارز های دیجیتال می توان بیت کوین (Bitcoin) و آتریوم (Atrium) را نام برد که به عنوان پول غیر متمرکز دیجیتال استفاده می شوند. یکی از اولین ارزهای دیجیتال در سال ۱۹۹۶ با پشتوانه طلا به وجود آمد. بعد از آن بسیاری از تاجران و افراد که در مبادله پول مشکل داشتند ، تصمیم به استفاده از ارز مشترکی بین خود گرفتند تا با تبدیل پول خود از دلار و یورو به آن ارز ، با پرداخت کارمزد ناچیزی اقدام به معامله و تبادل کالا با یک ارز مشترک کنند. این ارز دیجیتال مشترک ، رزرو آزادی (Liberty Reserve) نامیده شد. متأسفانه این دو ارز دیجیتال متمرکز بوده و امکان پولشویی در آن وجود داشت ولی به دلیل راحتی مبادله بسیار مورد استقبال قرار گرفته بود . پس جهت جلوگیری از این مشکلات ارز غیر متمرکز دیجیتال با نام بیت کوین توسط گروه ناشناسی به نام ساتوشی ناکاموتو ارائه شد. در این مقاله تأکید بر استفاده از نظام ارزی غیرمتمرکز بود.

سه اصل مهم در ارز دیجیتال

اصل اول : در این نظام ارزی بر این اصل تأکید می شود که غیر متمرکز باشد ، یعنی هیچ نظارتی بر آن وجود نداشته و بالا و پایین رفتن قیمت آن فقط توسط مشترکین و استفاده کنندگان آن مشخص شده و تحت کنترل هیچ کشور و یا مقامی نمی باشد.

اصل دوم : در استفاده از ارزهای دیجیتال نیاز به اعتماد سازی نمی باشد و در چون دقت و شفافیت خاصی در ارز های دیجیتال وجود دارد که که نیازی به اعتماد و سپس استفاده از آن نمی باشد. در صورتی که مثلاً زمانی که از سیستم بانکی جهت نگهداری و نقل و انتقال پول های خود استفاده می کنیم ، ابتدا باید به بانک مورد نظر از لحاظ اینکه پول های ما از دست نرفته و در بانک محفوظ خواهد بود ، اعتماد کرده و سپس اقدام به سپرده گذاری کنیم. در صورتی که این اعتماد در ارز های دیجیتال نیاز نمی باشد.

اصل سوم: استفاده از ارز دیجیتال باعث از بین رفتن واسطه ها در معاملات شده و تاجران و مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال سایر افراد بدون پول واسطه و مستقیماً اقدام به رد و بدل پول می کنند. ظهور ارزهای دیجیتال در ابتدا نیز به دلیل از بین بردن واسطه ها در مبادلات به وجود آمدند.

ارز دیجیتال

شباهت ارز دیجیتال و ارز فیات

ارز دیجیتال و ارز فیات یک ویژگی مشترک بسیار مهم دارند. بر اساس این ویژگی هیچ کدام از این دو ارز دارای پشتوانه خاصی نمی باشند. و هیچ کالا و یا طلا و نقره و … از لحاظ پشتوانه ندارند. ارز فیات با تشخیص دولت و بدون پشتوانه چاپ شده و به خزانه و اقتصاد با مهارت خاصی تزریق می شود. ارز دیجیتال نیز با استفاده از تکنولوژی رمزنگاری تولید شده و هیچ پشتوانه ای ندارد. مبادلات ارز فیات با استفاده از اینترنت نیز صورت می گیرد به این دلیل بسیاری از افراد به اشتباه این دو را یکی می دانند. ولی ارز دیجیتال با فیات تفاوت های بسیار زیادی داشته و اصل و بنیاد هردو کاملاً متفاوت از هم می باشد.

تفاوت ارز دیجیتال با فیات

ایجاد ارز فیات و ارز دیجیتال

ارز فیات کاغذی بوده و از طرف دولت چاپ شده و بانک مرکزی و اقتصاد دانان کشور بر میزان چاپ آن در مواقع مورد نیاز ، نظارت می کنند. ولی ارز دیجیتال از طرف افراد و اشخاص که تحت نظارت کسی نیستند آنها را استخراج می کنند. ارز دیجیتال با استفاده از استخراج و یا به اصطلاح ماینینگ به دست می آیند. این عملیات با استفاده از کامپیوترهای بسیار پیشرفته صورت می پذیرد. ارزش ارز دیجیتال به پذیرش ارز از طرف مردم جهان و فناوری های پایه بستگی دارد. در صورتی که ارزش ارز فیات به وضعیت اقتصادی کشورها وابستگی شدید داشته و در صورت وجود تورم ارز فیات کاهش پیدا می کند.

تفاوت در تراکنش های مالی

در تراکنش های مالی با پول فیات عملیات برگشت پذیر وجود داشته و در صورت واریز اشتباه به حساب شخصی دیگر می توان از راه قانون وارد عمل شده و تراکنش را باطل کرده و پول را پس گرفت. ولی در ارز های دیجیتال بعد از انجام تراکنش های مالی امکان برگشت پذیری ارز وجود ندارد. در پول فیات امکان پیگیری و بررسی وضعیت حساب ، گردش مالی و دارایی افراد از طرف دولت وجود دارد و دولت در صورت نیاز می تواند دارایی فرد را مورد بررسی قرار داده و یا حتی مصادره کند. ولی در ارزهای دیجیتال همچنین امکانی وجود ندارد.

امکان پیگیری حساب ها

گاهی اوقات دولت بنا بر دلایلی ، مثلاً پرداخت مالیات ، اختلاس و … تصمیم می مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال گیرد حساب یک فرد که بر اساس ارز فیات می باشد را مسدود کرده و جلوی نقل و انتقالات مالی فرد و … گرفته شود. و یا حتی بدهی های فرد را از حساب بانکی او بدون اجازه برداشت کند. ولی در ارز های دیجیتال چنین امکانی وجود نداشته و کسی نمی تواند بر این بازار نظارت و کنترل داشته باشد. حساب هر فردی دست خود او بوده و هیج کسی جز خود او امکان برداشت و یا انتقال ارز دیجیتالی را ندارد. در ارزهای دیجیتال فرستنده و گیرنده ارز دیجیتال قابل ردیابی نیستند ولی در ارز فیات در سیستم بانکی کاملاً مشخص می باشد که فیات از حساب چه کسی برداشت شده و به حساب چه کسی واریز شده است.

محدودیت ارز دیجیتال و ارز فیات

ارز فیات مخصوص به نقاط خاصی از جهان می باشند مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال ، مثلاً اگر شما به ایالات متحده مسافرت می کنید بهتر است از فیات دلار استفاده کرده و در اروپا از ارز یورو. ولی ارز دیجیتال مانند بیت کوین و یا آتریوم همان مقادیر خود را داشته و نیاز به تبدیل شدن به ارزهای دیگر را ندارند. همین ویژگی باعث جذابیت بیشتر ارز دیجیتال شده است. و بسیاری از افراد جهت حفظ ارزش پول خود و نیز راحتی در نقل و انتقالات و خرج کردن پول در کشورهای دیگر از ارز دیجیتال استفاده می کنند.

ارز دیجیتال

نقل و انتقال فیات و ارز دیجیتال

نقل و انتقال ارز فیات در کل جهان نیز همواره با مشکلاتی روبرو می باشد. مخصوصاً در کشورهای جهان سوم که از فیات های معروف مانند دلار در داخل کشورشان استفاده نمی کنند ، ابتدا پولشان را در صرافی به فیات دلار تبدیل کرده و با واسطه به مقصدی در کشور دیگر ارسال می کنند. ولی ارزهای دیجیتال این مشکل را کاملاً برطرف کرده اند. از معایب عمده ارزهای دیجیتالی این است که قاچاقچیان بین المللی به دلیل عدم توانایی دولت ها در پیگیری تراکنش های مالی از ارزهای دیجیتال جهت تراکنش های مالی خود استفاده می کنند. زیرا ارزهای دیجیتال غیر قابل ردیابی می باشند و در کیف پول هر فرد مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال که فقط برای خودش قابل مشاهده است ذخیره می شود و هنگام انتقال بین افراد هویت فرستنده و گیرنده قابل رویت نمی باشد.

امروزه بازارهای مالی بسیار زیادی در جهان وجود داشته و بسیاری از انسان ها با معامله در این بازارها به کسب سود می پردازند. بازارهای فارکس و مبادلات ارزی در این زمینه پیشتاز بوده و مورد استقبال ایرانیان نیز قرار گرفته است. فقط ایرانیان باید دقت کنند در بروکرهایی که به ایرانیان خدمات می دهند حساب باز کرده و به معامله بپردازند. جهت مطالعه بیشتر در رابطه با انتخاب بهترین بروکر ایرانیان بهتر است این مقاله را نیز مطالعه نمایید.

پول فیات (Fiat Currency) چیست؟

پول فیات Fiat در واقع همان پول های رایج امروزی هستند که توسط دولت ها منتشر می شوند و ارزش آن توسط عرضه و تقاضا تعیین می گردد. برای درک بهتر این موضوع ابتدا به تاریخچه پیدایش پول فیات می پردازیم و به این سوال پاسخ می دهیم که پول فیات از کجا می آید؟

تاریخچه پیدایش پول فیات

پول فیات برای اولین بار در قرن 13، هنگامی که امپراتوری چین تصمیم گرفت که پول کاغذی را جایگزین مبادلات کالا به کالا کند، ابداع شد. این سیستم پرداختی برای امپراتوری چین گران تمام شد و تورم شدیدی را در اقتصاد آن زمان چین بوجود آورد. پس از گذشت 4 قرن، اینبار در اروپا استفاده از پول فیات مجددا مورد استقبال قرار گرفت. در اروپا نیز این جای گزینی سیستم پرداخت با شکست مواجه شد و دولت ها آن را با استاندارد نقره جایگزین کردند.

این روند ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال 1933، دولت آمریکا سیاست پول کالایی خود را تغییر داد و توقف برابری دلار و نرخ مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال طلا را اعلام کرد. در سال ۱۹۷۲ نیز ایالات متحده آمریکا استاندارد طلا را کنار گذاشت و افول سیستم پولی با پشتوانه را با استفاده از پول فیات در مقیاس جهانی رقم زد.

از آن زمان بود که عبارت پول یا ارز فیات در بین اقتصاددانان گسترش یافت. پول های فیات هیچ پشتوانه ای ندارند و ارزش آن ها بر اساس باورعمومی افراد جامعه نسبت به وضعیت اقتصادی کشور تعیین می شود به همین علت با ایجاد تورم و بحران های شدید اقتصادی می تواند تحت تاثیر قرار بگیرد. در واقع اگر افراد یک جامعه اعتماد خودشان را نسبت به یک واحد پولی مثل یورو، دلار و… از دست بدهند، آن واحد پولی دیگر ارزشی نخواهد داشت و با افت شدید قیمت روبرو خواهد شد.

امروزه تمامی پول های رایج دنیا را می توان پول فیات محسوب کرد، چرا که فاقد هرگونه ارزش ذاتی هستند و صرفا به عنوان وسیله ای برای پرداخت مورد استفاده قرار می گیرند. در سال های گذشته پول فیات به عنوان یک نوع واحد پولی، نقش قابل توجهی را در جهت ذخیره کردن ارزش، فراهم کردن یک واحد شمارش و ابزار مبادله ایفا کرده است.

پول فیات چه مزایا و معایبی دارد؟

از زمان ظهور ارزهای فیات همواره مخالفان و موافقان بسیاری ارزهای فیات را بررسی می کنند. موافقان بر این عقیده اند که پول های فیات دارای ویژگی های زیر هستند:

• کم هزینه بودن: ایجاد پول فیات نسبت به پول کالایی، از نظر اقتصادی به‌صرفه‌تر است.
• کمیاب بودن (Scarcity): پول‌ فیات مشابه دارایی های فیزیکی دچار کم یابی نمی شود.
• قابل استفاده در مبادلات بین المللی: در حال حاضر بسیاری از کشورهای جهان در انجام مبادلات خود از ارزها فیات استفاده می کنند. این امر سبب ایجاد شکل قابل قبولی از پول برای مبادلات تجاری شده است.
• واکنش‌پذیر بودن: یکی از ویژگی های مهم پول فیات این است که دولت ها و بانک ها مرکزی را قادر می سازد تا نسبت به بحران‌های اقتصادی انعطاف کافی را داشته باشند.
• سهولت در نگهداری: پول های فیات به ذخایر فیزیکی که نیازمند نگهداری، محافظت، نظارت و دیگر امور هزینه بر است تیاز ندارند.

با وجود مزیت های زیاد ارزهای فیات، مخالفان این سیستم پولی معتقدند که پول های فیات فاقد ارزش ذاتی هستند که به موجب آن دولت ها می توانند پول را بدون هیچ پشتوانه منتشر کنند در نتیجه باعث شکل گیری بحران های اقتصادی و ابر تورم ها خواهد شد. علاوه بر این اگر سابقه تاریخی پول های فیات را بررسی کنیم، با نشانه هایی روبرو خواهیم شد که بیانگر سقوط نظام‌های مالی و خطرناک بودن استفاده از این سیستم پولی است.

ارز دیجیتال بهتر است یا پول فیات؟

برخی از اقتصاددانان بر این باورند که ارزهای دیجیتال نیز نوعی از پول های فیات به شمار می روند، اما باید گفت که تنها تشابه این دو نوع ارز در نداشتن پشتوانه فیزیکی است. همانطور که در فوق اشاره کردیم، ارزهای فیات توسط نهاد های واسطی همچون بانک های مرکزی و دولت ها کنترل می شوند اما در عوض ارزهای دیجیتال ماهیتی غیر متمرکز دارند و هیچ نهاد ثالثی بر آن ها نظارت نمی کند.

تفاوت عمده ارز دیجیتال با ارز فیات در نحوه تولید پول های جدید است. به عنوان مثال در مقاله استخراج بیت کوین چگونه انجام می شود گفتیم که تعداد بیت کوین های قابل استخراج محدود است و بیشتر از 21 میلیون واحد از آن نمی تواند تولید شود. مورد بعدی این است که ارزهای دیجیتال بصورت فیزیکی وجود ندارد و تنها بر بستر دیجیتالی توزیع می شود از همین رو هیچ محدودیتی برای جابه جایی آن ها نیست و تراکنش ها به سرعت انجام می گیرد.

نکته حائز اهمیت در مورد مقایسه بازارهای مالی این است که بازار ارزهای دیجیتال (کریپتوکارنسی) بسیاز کوچکتر و پر نوسان تر از بازارهای مالی سنتی هستند. همین عامل سبب شده تا ریسک سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی بیشتر باشد و تنها افرادی که از دانش بیشتری در زمینه ترید و سرمایه گذاری برخوردارند بتوانند موفقیت بیشتری کسب کنند.

جمع بندی

تاریخ همواره نشان داده است که پول های فیات آسیب پذیری فراوانی دارند و سیاست های دولتی تاثیر بسیار زیادی بر روی مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال آن ها می گذارد. اما آینده هیچ یک از سیستم های پولی بطور قطعی قابل پیشبینی نیست.

از سوی دیگر ارزهای دیجیتال به عنوان نسل جدیدی از واحد های پولی، می توانند تغییرات گسترده ای در این حوزه بوجود آورند و راه طولانی برای مواجه شدن با موانع مختلف در پیش دارند تا بتوان نتایج و تاثیرات آن را بر اقتصاد اعلام نمود. به همین علت برخی از افراد و سازمان ها به سوی استفاده از سیستم ارز دیجیتال در تراکنش های مالی روی آورده اند. از آنجایی که هدف اصلی بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، ایجاد نوع جدیدی از پول بر روی شبکه ای توزیع شده است، می توان آن را به عنوان یک شبکه جایگزین برای تبادلات مالی و شکوفا کننده ی اقتصاد جهانی یه حساب آورد.

ارز فیات چیست و چه تفاوتی با ارز رمز پایه دارد؟

اگر بخواهیم ارز فیات را به ساده ترین شکل ممکن تعریف کنیم باید بگوییم ارزی است بدون پشتوانه که اعتبار خود را از دولت ها و عرضه و تقاضای مردم دریافت می کند. دلار و ریال دو نمونه از ارز های فیات هستند اما چرا ارز های فیات به وجود آمدند و اولین Fiat Currency ها چه بودند؟

قبل از ارز های فیات

اگر از دوران مبادلات کالا به کالا بگذریم، به دورانی خواهیم رسید که مردم برای پرداخت هزینه های خود از سکه هایی از جنس طلا، نقره و یا سایر فلزات ارزشمند استفاده می کردند. استاندارد طلا و یا سیستم پولی با پشتوانه طلا به قرن ها پیش باز می گردد. مردم با ضرب سکه هایی از این جنس، به داد و ستد می پرداختند. بعد ها اسکناس رواج پیدا کرد. تمامی پول ها در این زمان بر مبنای طلا بودند. پشتوانه تمام این پول ها فلز ارزشمند طلا بود. منظور از پشتوانه به زبان ساده یعنی معادل اسکناسی که در دست دارید می توانید طلا دریافت کنید. مثلا دولت ایران تعیین می کند که هر اونس طلا قیمتی 500 هزار ریال دارد، به این واسطه مشخص شده است که ارزش ریال یک پانصد هزارم یک اونس طلاست.

چین اولین کشوری بود که تصمیم گرفت پول بدون پشتوانه طلا ایجاد کند. هرچند در قرن 13 ارائه این سیستم پولی موجب شد امپراطوری حاکم بر چین در آن دوران سقوط کند. اما بعد از رکود اقتصادی بریتانیا تصمیم گرفت طلا را از سیستم خود حذف کند. پس از بریتانیا باقی کشور ها نیز کم کم از سیستم پول بدون پشتوانه استقبال کردند. هر چند که در ابتدا در برخی کشور مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال ها با شکست هایی مواجه می شد. این گونه بود که ارز های فیات به وجود آمدند.

ارز فیات چیست؟

ارز فیات ارزی است که توسط دولت یک کشور توزیع می شود. دولت اعلام می کند که این ارز، پول رایج برای پرداخت است، اما این ارز با هیچ کالایی مثل طلا، پشتیبانی نمی شود. منظور اینکه معادل دلار های آمریکا بانکی طلا نگهداری نمی کند!

ارزش این پول از ارتباط عرضه و تقاضا و ایمان مردم به آن پول تامین می شود، و به خاطر ارتباط آن با دولت است که ارزش آن همواره حفظ می شود. دلار آمریکا نمونه ای از ارز فیات است. این پول توسط هیچ نوع کالای فیزیکی پشتیبانی نمی شود، و ارزش آن تماما به دولت آمریکا بستگی دارد. البته این ارزش، از طریق روش مدیریت اقتصاد توسط دولت آمریکا نشات می گیرد و همواره در حال تغییر است. این جا است که در هنگام تبدیل یک ارز فیات به یک پول دیگر، نرخ تبدیل ارز به میان می آید. با این که ارز فیات می تواند کارآمد باشد، اما همین تفکر بی ارزش بودن که در پس آن هست، در نظر افرادی که محتاط هستند خوش نمی آید.

اما این تنها نکته منفی در خصوص پول های فیات نیست که این ارز را زیر سوال می برد.

معایب پول های فیات

قبل از اینکه معایب Fiat را برشمریم، باید واژه نقدینگی آشنا شوید. نقدینگی از واژه نقد گرفته شده است. پول نقد همان پولی است که شما می توانید با آن مبادله کنید. نقدینگی واژه ای عمومی تر است.

نقدینگی به درجه نقد شوندگی دارایی های مختلف در قیمت مشخص اطلاق می شود. مثلا فرض کنید شما برای خرید یک خانه به یک میلیارد پول نیاز دارید اما فقط 800 میلیون پول در بانک دارید. برای 200 میلیون باقی مانده شما باید ماشین خود را بفروشید. در این مثال اگر شما در نهایت یک میلیارد پول برای خرید خانه دارید اما سرعت تامین این دارایی متفاوت است. به زمانی که طول می کشد دارایی شما به پول نقد تبدیل شود، درجه نقدشوندگی گفته می شود.

چک ها نیز نوعی پول نقد محسوب می شوند. چرا که شما با داشتن یک چک روز، می توانید به بانک مراجعه کنید و پول نقد دریافت کنید.

به طور کلی به مجموعه پول شامل سپرده‌های بخش غیر دولتی نزد بانک‌ ها و اسکناس و سکه ها در دست اشخاص و شبه پول شامل سپرده‌های سرمایه‌ گذاری مدت‌ دار، سپرده‌ های قرض‌ الحسنه پس‌ انداز و سپرده‌ های متفرقه نقدینگی گفته می‌شود.

حال ارتباط نقدینگی با پول فیات چیست؟

پیشتر گفتیم این دولت ها هستند که ارزش یک پول را تعیین می کنند. میزان چاپ پول نیز در اختیار دولت هاست. زمانی که پول نقد به مقدار زیادی وجود داشته باشد، قدرت خرید مردم بالا می رود و این موضوع سبب می شود که کالا ها به قیمتی بیشتر از ارزش واقعی خود به فروش برسند. زمانی که سطح پایه ای کالایی افزایش غیر متناسبی را داشته باشد، تورم بالا شکل می گیرد.

از این رو یکی از خطراتی که ارز های فیات در صورت کنترل نکردن درست دولت ها، به وجود می آورند، تورم است.

اگر یک دولت فاسد به چاپ پول ادامه دهد، و اگر مدیریت آن ها نیز ضعیف باشد، تورم بالا به سرعت فراگیر شده و ارز را نابود می کند. از آن جایی که هیچ کالایی از این ارز پشتیبانی نمی کند و یا محدودیتی برای عرضه آن نیست، به سادگی می تواند از کنترل خارج شود، و این موضوع یکی از دلایل و مشکلات اصلی است که برای مقابله با آن، ارزهای رمز پایه ایجاد شدند.

فواید پول های فیات

با این وجود، پول فیات مزایایی نیز دارد. این که این نوع پول به طلا وابسته نیست، باعث می شود کنترل کردن آن آسان تر باشد، و در نتیجه از وقوع فاجعه جلوگیری شود. برای مثال دولت ایالات متحده آمریکا می تواند با کنترل ارزش دلار آمریکا، از اتفاقات و رویدادهای مصیبت بار جلوگیری نماید، مانند رکود اقتصادی سال 2008 که در پی سقوط ارزش پول به وجود آمده بود.

از آن جایی که ارزش قابل تبدیل دلار آمریکا ثابت است، در مقایسه با ارزی که ارزش آن مدام در حال تغییر و بالا و پایین رفتن است، کار را برای اهداف تجاری و ذخیره سازی نیز آسان تر می کند.

ارز فیات در مقایسه با ارز رمز پایه

ارز های دیجیتال دارای شباهت ها و تفاوت هایی با پول های رایج هستند. یکی از شباهت های این دو ارز، نبود پشتوانه فیزیکی برای هر دو است. اما در مقایسه با ارز های فیات عمومیت بهتری دارند. به مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال این معنا که شما با خرید بیت کوین در ایران می توانید در تمام دنیا با آن معامله کنید و نیاز به تغییر ارز با تغییر مرز های جغرافیایی نیست.

رمز ارز ها امنیت بیشتری نسبت به سایر دارایی ها دارند. و از همه مهم تر آنکه تورم ارز های دیجیتال را تهدید نمی کند و این ارز ها را به یک پایگاه امن برای ذخیره دارایی ها تبدیل مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال مقایسه پول فیات و ارز دیجیتال می کند.

آیا ارزهای رمز پایه می توانند جایگزین پول فیات شوند؟

این موضوع به نظر ممکن و شدنی می آید، و در حقیقت هم اکنون دولت هایی نیز در پی معرفی ارز رمز پایه خودشان هستند.برای این که یک ارز رمز پایه متمرکز بتواند جایگزین ارزهای فیات شود، در قدم اول باید قابل اعتماد بودن خودش را اثبات کند، همچنین احتمالا آن نیز باید یک دارایی وابسته باشد تا بتواند از پس وظایف دلار آمریکا برآمده و باز هم دارای مزایای رمز نگاری باشد.

آینده ارز فیات

به نظر می رسد که در دولت های آینده، بحث معرفی ارزهای رمز پایه داغ تر شود؛ ارزهای فیات جدید که دیجیتال باشند. ایجاد یک ارز غیر متمرکز بعید به نظر می رسد، اما یک سکه رمز گذاری شده که توسط دولت ایجاد شده باشد، می تواند توانایی ردیابی بسیار خوبی را به لطف بلاکچین ارائه دهد.

در آن زمان احتمالا پول کاغذی حذف خواهد شد، اما اصول فیات باقی می مانند، تا کنترل کامل بر همه چیز وجود داشته باشد. البته ارزهای رمز پایه سنتی نیز همانند همیشه به خوبی در کنار آن ها عمل خواهند کرد. این موضوع چگونه بر نحوه انجام تجارت در دنیا تاثیر می گذارد؟ برای پاسخ به این سوال باید منتظر باشیم.